بقا در دریا – اقدامات ضروری هنگام غرق شدن کشتی

یکی از شرایطی که طبیعتگردان، ماجراجویان و یا جهانگردان بهتر است با آن آشنایی داشته باشند احتمال وقوع غرق شدن کشتی هنگام سفر است! در صورتی که به هر دلیل کشتی در معرض غرق شدن قرار گیرد، و کاپیتان در نهایت و پس از کلیه اقدامات نجات کشتی، نتواند کشتی را نجات دهد، دستور به ترک کشتی خواهد داد!

این هشدار و دستور، با اعلام خدمه کشتی، زنگ اخبار ممتد، هفت بوق بلند کشتی، اعلام سیستم صوتی در کابین ها به سرنشینان کشتی اعلام خواهد شد. پس از هشدار، ممکن است فقط چند دقیقه تا غرق شدن کشتی وقت داشته باشید! لذا فورا عجله کنید و خونسرد باشید و دستپاچه نشوید.

اقدامات زیر را به یاد داشته باشید و انجام دهید:

اول جلیقه نجات خود را پوشیده، بند ها و سگگ ها را طبق دستورالعمل محکم کنید، سپس در پوشیدن جلیقه سایر اعضای خانواده و یا دوستان و همراهان کمک کنید.

اشیا قیمتی و سنگین و لوکس را فراموش کنید!

لباس گرم، کلاه، دستکش و دارو بردارید.

تا میتوانید آب خورده، و آب بردارید.

اگر عسل دارید فراموش نکنید! ( ذخیره عسل برای بقا در دریا بسیار مفید و موثر می باشد و شانس زنده ماندن را افزایش می دهد)

سپس به سرعت از راهرو ها به سمت عرشه کشتی بروید، فلش ها و پیکان های نورانی و همچنین خدمه کشتی شما را راهنمایی خواهند کرد

در سمت راست و چپ کشتی قایق های نصب شده آماده سوار شدن هستند، اول بچه ها، زن ها و افراد مسن سوار شوند.

سپس قایق ها با جرثقیل به پایین انتقال داده خواهند شد و پس از رسیدن به آب، رها شده و با یک خدمه، از کشتی دور خواهند شد.

ظرفیت قایق ها طبق مثال زیر بر اساس وزن مشخص شده و نباید زیادتر از ظرفیت سوار شوید!

Max. Cap: 12 per

Max Wight: 800 kg

در آخر درصورتی که همه قایق ها رفتند و شما جا ماندید! باید به داخل آب بپرید! اما زودتر! زیرا درصورتی که کشتی به زیر آب فرو رود تا شعاع 100 متر همه چیز را با خود به زیر آب فرو خواهد برد. زیرا در صورتی که کشتی ( بخصوصو کشتی های بزرگ) در حالت غرق شدن باشند دو اتفاق مهم رخ خواهد داد، یکی ایجاد حفره های گرداب مانند که همه چیز را با خود به زیر آب می کشند و دیگری ایجاد امواجی که حاصل از خروج هوای داخل کشتی به بیرون می باشد، پس هر چه زودتر در جایی از کشتی یا شناور که کمترین ارتفاع را از سطح آب دارد حالت پرش گرفته، پا جفت، دست چپ زیر آرنج دست راست، دست راست روی دهان و بینی و چشم و پرش سوزنی را انجام دهید.

پس از رسیدن به سطح آب رو به کشتی شده و شنای پشت انجام دهید، مراقب باشید افراد و اشیا و… روی شما سقوط نکنند. پس از طی کردن حدود 100 متر، به حالت کرال سینه یا قورباغه درآمده و 100 متر بعدی تا قایق ها را شنا کنید.

برای رسیدن به هیچ وجه عجله نکنید، نوع شنای خود را هر 20 متر تغییر دهید و همیشه قانون حرکت – استراحت را مد نظر داشته باشید.

پس از رسیدن به قایق های نجات، سوار شده و به دیگران کمک کنید.

ذخایر آب، غذا و هر گونه سلاح را جمع آوری کنید.

در نظر داشته باشید تا 12 ساعت هیچ آبی نباید مصرف شود مگر کودکان و افراد خاص.

نگذارید قایق ها از هم دور شده و پراکنده شوند، پیدا کردن یک مجموعه برای امدادگران بسیار آسان تر خواهد بود. برای این منظور یکی از راهکارها بستن قایق ها به یکدیگر است. حتما این کار را انجام دهید. بهترین موقعیت برای استقرار ، همان موقعیت نزدیک به کشتی غرق شده می باشد، البته با حفظ فاصله ایمن از کشتی، زیرا تمامی کشتی ها مانند هواگردها دارای مسیرهای حرکتی مشخصی هستند که احتمال عبور یک شناور دیگر از آن مسیر بسیار بالاتر است و همچنین وجود سیستم جی پی اس پیشرفته دریایی در تمامی شناورها باعث این خواهد شد که نقاط سیر کشتی ها تا آخرین لحظات ثبت شود که همه این نکات به بالا رفتن احتمال رسیدن تیم های امدادی به موقعیت مورد نظر کمک خواهد کرد.

نکته: جهت اطلاعات عمومی، هر شناور دارای شماره سریالی انحصاری با این الگو

*******IMO

می باشد (ستاره ها به جای اعداد می باشد) که می توان بصورت لحظه به لحظه موقعیت شناور را بصورت آنلاین از طریق سایت زیر رصد کرد:

http://www.marinetraffic.com

پس از 12 ساعت هر فرد یک استکان آب سهمیه دارد که جرعه جرعه باید مصرف شود.

سهمیه غذا محدود و به اندازه یک بیسکویت خواهد بود.

افراد زخمی را کنترل کرده و اقدامات کمکهای اولیه را انجام دهید.

ممکن است مدتهای طولانی شناور باشید لذا انرژی خود را اصلا هدر ندهید.

شنا اکیدا ممنوع است.

در روز و شب خود را کامل پوشانده و حتی صورت خود را ببندید، از شکاف ریز پارچه به اطراف نگاه کنید تا چشم شما بر اثر تابش نور دریا نسوزد!

آب دریا برای خوردن اصلا مناسب نبست، به هیچ وجه برای رفع عطش از آب دریا ننوشید.

از آینه مخابراتی، بیکن رادیویی،علایم نورانی، شعله خبری برای درخواست کمک استفاده کنید.

هنگام بارندگی از قیف مخصوص چادر استفاده کرده و آب جمع کنید.(این قیفها در قایق های نجات موجود است)

از دستگاه تقطیر و آب ساز هم میتوان استفاده کرد و آب را شیرین کرد( و یا با ابتکار خودتان دست به کار شده و با لوازم موجود یک دستگاه تقطیر بسازید)

دارو ها فقط در شرایط حاد استفاده شود و در موارد معمولی استفاده نشوند.

هنگام سرما، همه افراد بصورت دایره ای دور هم نشسته و بنوبت از مرکز به محیط تغییر مکان دهند.

در هفته اول بیماریهای عفونی و میکروبی شیوع پیدا می کنند که باید در مورد کنترل آن دقت شود، افراد بیمار را در جهت مخالف باد و خلاف سایرین استقرار دهید.

پارانویاک( بد بینی شدید) ، اسکیزوفرنی، فوبیا( ترس مرضی)، توهم، استرس، افسردگی نمونه هایی از این نوع بیماری های روانی است که با آنها روبرو خواهید شد. قبل از مواجهه، خود را از نظر روانی تجهیز و برای کنترل موارد فوق اقدامات لازم را انجام دهید. درصورتی که بتوانید از قبل حمایت های روانی خوبی از همراهان داشته باشید می توانید تا حدی بروز این بیماری ها را به تعویق انداخته و یا از اوج آنها تا حدی بکاهید.

در صورت فوت یکی از همراهان، شخص را با مراسم مذهبی و… به آب سپرده و به هیچ وجه در قایق نگهداری نکنید.

از آب دریا برای گند زدایی و تمیز کردن قایق میتوانید استفاده کنید.

از لوازم ماهیگیری موجود در قایق استفاده کنید و ماهی صید کنید و در صورت شناخت صحیح ماهی آن را مصرف کنید.

در صورت طوفانی شدن دریا، افراد یکدیگر را گرفته و یا در صورت امکان خود را به قایق ببندید تا بدریا پرتاب نشوید.

مراقب بروز اسهال و استفراغ باشید، آب بدن را بشدت هدر میدهند.

کاهش وزن در دو هفته اول مشهود خواهد بود و یک امر طبیعی است.

هایپوترمیا:

در صورت قرار گرفتن در آب، بدن دمای سطح خود را از دست داده و دچار سرمازدگی خواهد شد. مد نظر داشته باشید که آب 20 برابر بیشتر از هوا، دمای بدن را منتقل می کند . در تماس بدن با آب پوست سرد شده و خون از مرکز بدن به سمت پوست رفته و دمای مرکزی بدن را کاهش می یابد. بدن به مرحله لرز می رود و سپس با سردتر شدن به مرحله بدون لرز رفته و در نهایت دمای بدن به 26 درجه سانتیگراد رسیده و وارد مرحله کما خواهد شد.

فرد سرما زده را از آب خارج کرده، خشک کنید، در صورت بهوش بودن مایعات ولرم نوشانده، بتدریج گرم کنید، از warm bag استفاده کنید.

اکسیژن تراپی را فراموش نکنید.

مراقب تنفس و آریتمی آن و قلب باشید.

در صورت قرار گرفتن در معرض جریان و آب سرد:

اگر اطمینان دارید نجاتگران شما را تا 30 دقیقه بعد خواهند یافت، تحرک داشته باشید و سعی کنید گرم شوید اما اگر قرار است مدتهای طولانی در آب باشید، تحرک را به حداقل رسانده و سعی کنید در پشت سنگ، چوب، نخاله، عوارض یا هر چیزی که باعث کمتر شدن جریان آب می شود پناه بگیرید.

تغذیه و مصرف صحیح قند ها، کربوهیدات ها ، بسیار در مقاومت شما در برابر آب سرد موثر خواهند بود اما تحرک در آب سرد، به مقاومت شما کمک زیادی خواهد کرد!

در صورت باقی ماندن در آب سرد، شما به سمت هایپوترمیا و کاهش دمای مرکزی بدن پیش خواهید رفت. با رسیدن آب سرد به بدن، پوست سرد شده و خون از مرکز بدن به سمت پوست روانه شده و دمای مرکزی کاهش خواهد یافت. با ادامه لرز، گلوکز و سایر قند ها به سرعت مصرف شده تا دمای بدن به زیر 37 تنزل پیدا نکند اما این ذخیره بزودی پایان یافته و بدن برای جبران آن به سراغ کربوهیدات ها خواهد رفت. در ادامه لرز و عبور از مرحله بدون لرز، شخص وارد فاز جدیدی شده و بدن ذخایر خود را از دست داده و منابع چربی مصرف خواهد شد. زمانی که دمای بدن به 27 برسد، شخص دچار بی حسی، عدم تمرکز، عدم توانایی و عدم استدلال و منطق شده و به سمت کما و مرگ پیش خواهد رفت.

منابع:

Survival at sea

Abandon ship

و با همکاری آقایان

شهدوستی

جهانشاهی

صانعی

از اعضای محترم گروه بقا در طبیعت