زمان مطالعه12 دقیقه
می پسنـدم0
اندازه متن12
اتومبيل لحظه‌اي بيش، با تصادف فاصله ندارد، چه مي‌كنيد؟
عكس‌العمل‌هاي ناشي از ترس، خطرناك و مرگ‌زاست، ترس را بكشيد! اين اولين درس در هنر زنده ماندن است .
برنامه‌ريزي خوب و آمادگی، شخص را قادر می‌سازد در مقابله با مشكلات و شرايط خطرناك كه بقا را مورد تهديد جدیی قرار مي‌دهد، با صلابت و قاطعيت برخورد كند. آمادگی بايد متناسب با هدف باشد، اما قطعاً همه چيز قابل پيش‌بيني نيست. پس برنامه‌ريزي و اقدامات اوليه شما بايد طوري باشد كه در مقابله با خطرات ناگهاني و پيش‌بيني‌نشده، بتوانيد به سرعت عكس‌العمل نشان دهيد و تاب تحمل گرفتاريهاي شديد را بطور واقع گرايانه و عاقلانه داشته باشيد. شما بايد بتوانيد بر ترس خود فائق شويد، چرا كه ترس اولين عامل نابودكننده تصميم‌گيري است. ترس باعث مي‌شود نتوانيد متناسب با شرايط موجود، عكس‌العمل نشان دهيد.
ترس باعث مي‌شود نتوانيد متناسب با شرايط موجود، عكس‌العمل نشان دهيد. گاه يك تصادف اتومبيل يا حادثه ديگري بدون هيچ اخطار قبلي اتفاق مي‌افتد، اما در بسياري از مواقع، حادثه چند لحظه قبل از وقوع اخطار مي‌كند. و در همين لحظات است كه عكس‌العمل غريزي صحيح مي‌تواند زندگي انسان را نجات دهد. در موارد بسيار، يك زمان پيش آگهي نسبت به خطر و ابعاد آن وجود دارد، و در همين زمان است كه عكس‌العمل ناشي از ترس آني مي‌تواند شديداً خطرناك باشد.
وقتي مه غليظي اطراف تپه را مي‌پوشاند، كاهش ديد تا حد تقريباً صفر، به راحتي قدرت جهت‌يابي را سلب مي‌كند و در چنين شرايطي اغلب مردم دچار ترس آني شده و تصور مي‌كنند كه در دامي مهلك گرفتار آمده‌اند. به همين سبب رفتاري احمقانه از خود بروز مي‌دهند كه خطر را افزايش مي‌دهد، در حاليكه اگر اين ترس بر آنان غلبه نكند، مي‌توانند با شكيبايي لازم، شرايط را بسنجند و متناسب با آن تصميم بگيرند، پناهگاهي پيدا كنند و صبر كنند تا شرايط ادامه فعاليت براي نجات فراهم شود. آرامش، دانش تشخيص شرايط و آگاهي به اينكه مي‌توانيد از شرايط موجود براي بقا بهره بگيريد، نه تنها به شما امكان خواهد داد تا بتوانيد اوضاع را با چشم باز و دل آگاه بسنجيد، بلكه قدرت تشخيص و توان از قوه به فعل درآوردن شرايط ديگر را نيز به شما خواهد بخشيد و راه حل تازه‌اي را به شما پيشكش خواهد كرد.
بعضي شرايط قابل پيش‌بيني هستند و آگاهي از تكنيك‌هاي نجات از آنها، خطر را به حداقل كاهش خواهد داد. اين تكنيك‌ها را بياموزيد، چون هر يك از آنها ممكن است جان شما را نجات بخشد. البته ممكن است بعضي از آنها نياز به اعصاب قوي هم داشته باشند – مثل صبر كردن براي رسيدن به زمان مناسب، به منظور فرار از اتومبيلي كه دارد در آب غرق مي‌شود – اما همه اين مهارت‌ها به تجربه و اصول منطقي متكي هستند. به هرحال، پاسخ بيشتر به مسائل عمومي بقا، اغلب به سرعت انتقال در بهره‌گيري از اين مهارت‌ها ،در شرايط مختلف بستگي دارد.
مخاطره ممكن است به گونه‌اي پيش بيايد كه شما مجبور باشيد به تنهايي از پس آن برآييد، يا ممكن است مخاطره در سطحي وسيع فرا رسد و شما يكي از صدها نفري باشيد كه دچار آن شده‌ايد، مخاطره‌اي كه هيچ كنترلي در آن نمي‌توان داشت. بين ايجاد شرايط بقا در يك سانحه اتومبيل با يك سانحه هوايي تفاوت زيادي وجود دارد. همانطور كه خواهيد ديد، هرچه قابليت‌ها و توانايي‌هاي شما بيشتر و دانش شما در هنر زنده ماندن افزونتر باشد، امكان حيات شما در بازي هولناك مرگ و زندگي بيشتر خواهد بود.
اگر در حين رانندگي متوجه شديد كه ترمز اتومبيل بريده است، دستپاچه نشويد و سعي كنيد با عوض كردن دنده (معكوس) و با استفاده از ترمز دستي، سرعت اتومبيل را بگيريد. براي اين كار ابتدا بايد چند كار انجام دهيد؛ پاي خود را از روي گاز برداريد، چراغ‌هاي چشمك‌زن (اعلام خطر) را روشن كنيد، چند بار پدال ترمز را فشار دهيد(ممكن است تماس ترمز برقرار شود) ، دنده معكوس بكشيد و از ترمز دستي استفاده كنيد. دقت كنيد كه ترمز دستي را به آرامي بكشيد، طوري كه مطمئن باشيد نخواهد بريد. حال در جستجوي راه‌هايي براي فرار باشيد و مكان‌هايي را كه مي‌توانيد از جاده خارج شويد، بررسي كنيد؛ جاهاي صاف و نرم و يا پيچ‌هايي كه در مقابل آنها سينه‌كش ملايم يك تپه وجود دارد، مطلوب است.
اگر امكان كم كردن سرعت نيست – مثلاً در سرازيري يك تپه – در اينصورت اتومبيل را به ديواره‌ها و كناره‌هاي مسير بسائيد و سرعت را بگيريد. حتي از اتومبيل‌هاي جلويي هم مي‌توانيد براي نجات خود استفاده كنيد. براي اين كار، تا حدي كه شرايط اجازه مي‌دهد، اتومبيل خود را به آرامي به اتومبيل جلويي بزنيد و با استفاده از چراغ‌هاي چشمك‌زن، نور بالا و بوق، به راننده‌ي جلويي بفهمانيد كه در شرايط اضطراري هستيد.
اگر تصادف اجتناب‌ناپذير به نظر مي‌رسد، با آن كنار بياييد و سعي كنيد طوري تصادف كنيد كه كمترين صدمه به ديگران و خودتان وارد آيد. به طور كلي، سعي كنيد از توقف ناگهاني و برخورد با هر چيز ممكن پرهيز كنيد. براي برخورد كردن با چيزي به منظور توقف، يه حصار بهتر از يك ديوار است، يا تعدادي نهال و بوته نزديك هم، به مراتب بر يك درخت قطور ارجحيت دارند. يك حصار از انبوه نهال و بوته، اتومبيل شما را متوقف خواهد كرد، اما برخورد با ديوار و درخت، توقفي مرگبار به دنبال خواهد داشت، شايد هم خيلي مرگبار !
كمربندهاي ايمني (كه در بسياري از كشورها اجباري است) به هنگام تصادف، از پرت شدن و برخورد شما با شيشه جلو، جلوگيري مي‌كند، اما باز بودن كمربند ايمني به هنگام تصادف، از نظر نجات، آسان‌تر است. بهتر است در هنگام تصادف آزاد باشيد و با حلقه كردن دست‌ها به دور سر، به منظور حفاظت آن و با كنار كشيدن خود از فرمان به طرف نقطه تصادف پرت شويد. چون اغلب، ضربه‌اي كه در اثر تصادف به بدن وارد مي‌آيد، در صورتيكه بدن به اتومبيل بسته باشد، شديدتر از وقتي است كه بدن آزاد بوده و به سوي نقطه تصادف پرتاب شود. هرطور كه ممكن است، سعي كنيد بدن را جمع كرده و از فرمان كنار بكشيد. در تصادف شديد، فرمان مثل شاخ بوفالو در برابر سينه شما خواهد بود ! سرنشينان صندلي عقب اتومبيل نيز بايد سرها را محافظت كنند و در انتهاي صندلي عقب دراز بكشند.
در مواجهه با تصادف، سعي كنيد از اتومبيل بيرون نپريد، مگر اينكه مطمئن باشيد كه برخوردي مرگ‌آور با صخره خواهيد داشت يا از دره‌اي فرو خواهيد افتاد كه احتمال زنده ماندن در آن صفر است. پس اگر تصميم به پريدن گرفتيد، ابتدا در را بگشاييد، كمربند ايمني را باز كنيد، سعي كنيد خود را – مثل يك توپ- گلوله كنيد، سرتان را محكم به سينه بچسبانيد، پاها و زانوها را جمع كنيد، بعد تا حد امكان كمر را خم كنيد، آنگاه با حركتي غلطان از اتومبيل بيرون بپريد. به هنگام رسيدن به زمين هم سعي نكنيد خود را در برابر غلطیدن نگاه داريد، بلكه به غلطيدن ادامه دهيد.
اگر مي‌توانيد قبل از غرق شدن اتومبيل را ترك كنيد، زيرا اتومبيل دفعتاً در آب فرو نمي‌رود و تا پر شدن داخل آن، زماني وقت خواهد برد. فشار آب در اطراف اتومبيل، بازكردن در را مشكل مي‌كند، پس در صورت امكان، پنجره را پايين كشيده و از آن خارج شويد. البته قبول داريم كه در شرايط شوك حاصل از فرود آمدن در آب، داشتن حضور ذهن دشوار است، ولي واقعيت اين است كه در چنين شرايطي تنها همين حضور ذهن و دستپاچه نشدن است كه شما را نجات مي‌دهد. اگر بچه كوچك در اتومبيل هست، به فكر نجات او باشيد. هرگز وقت خود را براي نجات اثاثيه داخل اتومبيل تلف نكنيد.
اگر فرصت و سرعت عمل كافي براي محكم بستن پنجره‌ها را نداريد، بچه‌ها را وادار كنيد بايستند و اطفال كوچك را بالاي دست خود نگهداريد. كمربندها را باز كنيد و به همه بگوئيد كه در كنار درها آماده باشند و يك دست خود را روي دستگيره بگذارند. در يك لحظه كليه قفل‌ها يا قفل اصلي اتوماتيك را با هم باز كنيد. چنانچه نفوذ آب، مكانيزم قفل‌ها را خراب كرده و مانع از باز شدن قفل‌ها شد، بيهوده وقت خود را تلف نكنيد و فكر باز كردن درها را از سر بيرون كنيد.
وقتي آب داخل اتومبيل را پر مي‌كند، هوا نزديك سقف جمع مي‌شود. فشار آب داخل اتومبيل تقريباً فشار آب خارج اتومبيل را خنثي خواهد كرد. وقتي آب تقريباً تمام اتومبيل را پر كرد، به همه بگوئيد كه نفس عميقي بكشند، سپس درها را باز كنيد و به داخل آب رفته و به طرف سطح آب شنا كنيد. كساني كه از يك در بيرون مي‌روند، بايد دستهايشان را به هم حلقه كنند.
هميشه اتومبيل خود را بطور موازي با كناره‌ي آب پارك كنيد، نه رو به آن. اگر مجبور شديد رو به آب پارك كنيد، اتومبيل را در دنده عقب بگذاريد و ترمز دستي را بكشيد (در موقع حركت هم ابتدا گاز بدهيد، بعد ترمز دستي را خلاص كنيد)
اگر اتومبيل روي خط آهن خاموش كرد، آن را توي دنده بگذاريد و استارت بزنيد تا با جهش‌هايي كه از اين طريق حاصل مي‌شود، اتومبيل از خطر دور شود. البته اين كار براي اتومبيل‌هاي دنده اتوماتيك مقدور نيست. اگر مي‌بينيد كه قطار نزديك مي‌شود، اتومبيل را ترك كنيد و بچه‌ها و افراد ضعيف را به جاي امني برسانيد(حداقل 45 متر دورتر از محل حادثه) تا در صورت برخورد قطار با اتومبيل، از خطر مصون بمانند. اگر ترني مشاهده نمي‌شود، يا در چند كيلومتري شماست، بايد تلاش كنيد از تصادف جلوگيري كنيد. اگر مي‌توانيد با هل دادن، اتومبيل را از خط خارج كنيد وگرنه به سمت قطار بدويد و در فاصله‌اي دور از اتومبيل (تا آنجا كه مي‌توانيد) در كنار مسير قطار بايستيد و با پارچه اخطار بدهيد و راننده را از خطري كه در پيش است، آگاه كنيد. اگر پرچم اخطار نداريد، با پارچه (يا حتي لباس) روشن، اين كار را بكنيد. اگر راننده به كار خود آشنا باشد، اعلام خطر شما را درك خواهد كرد.
کلیه حقوق مادی و معنوی این سامانه برای مجموعه بقا در طبیعت محفوظ می باشد و هرگونه کپی برداری از مطالب و تصاویر بدون کسب اجازه کتبی مجاز نمی باشد.
