سبد خرید شما خالی است.
- .:||| محصولات فروشگاه |||:.
- پاراکورد و لوازم جانبی
- ننو (تخت آویز) و لوازم جانبی
- تجهیزات کمپینگ و کوهنوردی
- کیف و کوله
- بقا و بوشکرافت
- پوشاک
- فیلم و کتاب
- سایر
- پیگیری سفارشات
- پرسش و پاسخ
- راهنمای خرید تجهیزات
- سبد خرید
- آکـــــادمی
زمان مطالعه11 دقیقه
می پسنـدم0
اندازه متن12
بسیاری از افراد تصور می کنند که دریاچه، یا رود یا برخی انواع دیگر آبهای غیر دریایی، مکانهایی ایمن برای شنا کردن می باشند. شاید آرام بودن ظاهر آب یا تصور نادرست مبنی بر کم عمق بودن این آبها، چنین حس ایمنی کاذبی را در فرد بوجود می آورد،
توجه به آمار بسیار بالای تلفات در این آبها که در سالهای اخیر بیش از میزان موارد غرق شدگی در دریاهای ایران بوده است نشان می دهد که این آبها مکانی ایمن برای شنا نیستند!
توجه داشته باشید که از دید یک شناگر با تجربه، آرام بودن ظاهر آب یا کم عمق بودن ظاهری آب هرگز به معنی بی خطر بودن آب برای شنا کردن نیست. در حقیقت اصول شنا در رود، با اصول شنا در دریاچه، استخر، مرداب یا دریا کاملآً متفاوت است. بخشی از این موضوع به دلیل تفاوت رفتارهای آب در هر یک از این مناطق می باشد.
شناگران اغلب قدرت رود را بسیار کمتر از آنچه هست، تخمین زده یا قدرت خود را بیش از آنچه که هست، برآورد می کنند. در حالی که جریانات آبی بسیار قوی و غیر قابل پیش بینی در این آبها گاهی بسیار فریبنده هستند. به طوری که با نگاه از بیرون آب ممکن است آب کاملاً آرام به نظر برسد، اما در زیر سطح آب، جریانات زیرین (undercurrents) بسیار تند و قدرتمند در جریان باشد. ضمناً هرچند ممکن است محلی که شما برای شنا در رود انتخاب کرده اید آرام باشد، اما آگاه باشید که جریان آرام آب ممکن است بدون اینکه متوجه شوید شما را به سمت قسمت بسیار متلاطم یا عمیق رودخانه که فقط می تواند چند متر دورتر از محل اول باشد هدایت کند.
جریان مداوم آب رودها موجب فرسایش دائمی کناره های رودخانه می شود. این موضوع باعث می شود که آرام آرام زیر لبه های رودخانه خالی شود. نتیجتاً هرچند کناره رودخانه برای افرادی که روی آن ایستاده یا راه می روند، پایدار به نظر می رسد، اما در حقیقت این محل ها هر آن آماده فروریختن است. از طرف دیگر، اگر شناگر بخواهد برای خارج شدن از آب رود از این لبه ها بالا بیاید، احتمال فروریختن آنها وجود دارد. فردی که به این ترتیب به داخل آب رود پرتاب شود، دشوار بتواند خود را نجات دهد.
بستر اغلب رودخانه ها عمق نامنظمی داشته که هر روز نیز تغییر می کند و اغلب بسیار دشوار بتوان گفت که یک قسمت معین از رودخانه چقدر عمق دارد. لذا مثلاً اگر دیروز محلی از رودخانه برای شیرجه زدن عمق کافی داشته، دلیلی وجود ندارد که امروز هم عمق این محل کافی باشد! در واقع افراد زیادی همه ساله به دلیل شیرجه در آب بسیار کم عمق رودها دچار آسیب های جدی نخاع، سر و حتی فلج دائمی می شوند. بستر رودخانه ممکن است در همه جا همسان یا اینکه در برخی نواحی کم عمق و در برخی نواحی ناگهان دارای گودالهای عمیق باشد. دریاچه ها و رودخانه ها ممکن است دارای سطح ناهموار و شیبدار باشند و افرادی که شنا بلد نیستند، و یا شناگران ورزیده ای نباشند با سُر خوردن روی این شیبها وارد قسمت عمیق آب شده و غرق شوند.
بستر رودخانه ممکن است از قطعات سنگ، لجن، شن، گِل، یا … پوشیده شده باشد. همچنین اشیاء بسیاری ممکن است در بستر رودخانه وجود داشته باشند که شناگران به آنها گیر کرده و غرق شوند.
آب رودخانه معمولاً از آب دریا یا استخر بسیار سردتر است. دمای بسیار پایین آب رودها در برخی فصول سال موضوعی بسیار جدی است که کمتر به آن توجه می شود. آب سرد، 25% سریعتر از هوای سرد گرمای بدن انسان را می گیرد و می تواند کشنده باشد. غوطه ور شدن ناگهانی در آب سرد (مثلاً آب با دمای کمتر از 15 درجه سانتیگراد) می تواند موجب بروز شوک سرما (cold shock) در فرد شده که با ایجاد ناتوانی در انقباض عضلانی می تواند موجب اختلال در توانایی شنا کردن فرد شده و با بروز آثار وخیم بر سیستم قلبی، تنفسی و عروق می تواند موجب غرق شدن ناگهانی فرد شود. لذا اگر احساس سرما کردید سریعاً از آب خارج شوید. شناور ماندن بر روی جریان آب رودخانه نیاز به صرف انرژی زیادی دارد و حتی از شناور شدن بر روی آب دریا نیز می تواند سخت تر باشد. بسیاری از شناگران به دلیل دست کم گرفتن قدرت رود و دست بالا گرفتن توانایی خود، در عمل دچار مشکل جدّی شده و به محض از دست دادن رمق خود غرق می شوند.
در رابطه با رودها در نظر داشته باشید که هرچند ممکن است آب رود در ابتدا آرام باشد، اما تاثیر الگوهای فصلی، سیلابها، و سایر آثار طبیعت بر این آبها ممکن است وضعیت آنها را ظرف چند دقیقه یا چند ساعت کاملاً دگرگون سازد و محلی که ساعتی قبل برای شنا مناسب بوده ممکن است دیگر مناسب نباشد. شنا در آبهای طبیعی بسیار دشوارتر از استخر است. شناگر زودتر خسته شده و خیلی ناگهانی دچار مشکل می شود. گل آلود بودن آب اکثر رودها، موجب دید بسیار کم برای شناگران شده و چنانچه فردی دچار مشکل شود و به زیر آب برود، پیدا کردن آن حتی برای ناجیان غریق حرفه ای هم امری دشوار است، همچنین جریانات بسیار قوی آب در لایه های زیرین، ممکن است فردی را که به زیر آب رفته به سرعت ربوده و از محل اولیه دور کنند!
موانع در رودخانه ممکن است به صورت یکپارچه باشند (نظیر تخته سنگ یا الوار چوب) که در این حالت ممکن است شناگر با جریان آب به آنها کوبیده شده و آسیب ببیند. یا اینکه ممکن است حالت الک یا صافی داشته باشند به نحوی که آب از آنها عبور کرده اما اجرام بزرگ در آنها گیر می کنند. مثالهای این نوع موانع، شاخه ها یا ریشه های درختان که در عرض جریان آب قرار دارند، نرده های فلزی داخل رود، یا مجموعه تخته سنگهای ریز و درشت در کنار هم است. این الک ها ممکن است قابل رؤیت بوده و یا کاملاً در زیر آب مخفی باشند! شناگران ممکن است با فشار جریان آب رودخانه در این موانع صافی گیر افتاده، قادر به رها کردن خود نبوده و غرق شوند. متأسفانه افراد متوجه خطر این الک های رودخانه ای نیستند و تصور می کنند که می توانند به سادگی با شنا کردن از آنها دور شده یا آنها را دور بزنند. این تصور نادرست از اینجا ناشی می شود که عموماً افراد درک صحیحی از قدرت جریان آب ندارند و آن را دست کم می گیرند. در حقیقت هرچند جریان رودخانه ممکن است اساساً قوی یا تند به نظر نرسد، اما نیروی جریان آب عبوری از این الک ها می تواند هر فردی را که در نزدیکی آن مشغول شنا باشد به دام اندازد. تقریباً تمام افرادی که توسط این الک های رودخانه ای به دام افتاده و نتوانند خود را رها کنند، غرق خواهند شد.
ساخته های دست بشر نظیر سد یا بند به طور ویژه برای شناگران خطرناک می باشند چرا که این سازه ها تمام طول رودخانه یا آبراه را در بر می گیرند و فرصتی برای درگیر نشدن با آنها وجود ندارد. امواج چرخان قوی در اطراف بندها دیده می شود. لذا هرگز نزدیک سد یا بند شنا نکنید یا در این مناطق از عرض رودخانه رد نشوید.
– دارای جریان بسیار ضعیف آب باشد.
– دارای محلی برای ورود و خروج آسان به داخل آب یا از آب باشد.
– دارای سطح هموار در کف رود باشد که به آسانی دیده شود.
– اگر به طور اتفاقی توسط جریان آب به سمت پایین رود حرکت کردید، دارای محلی برای خروج سریع و آسان از رود باشد.
– دارای آب گل آلود که نتوان زیر آب را مشاهده کرد.
– دارای اجسام زائد، درختان زیر آب، یا ریشه های درختان در زیر آب.
– محل تردد قایق، کایاک و … از رود.
– وجود تندآب ها، سازه های دست بشر نظیر پل، سد، بند، سیم کشی داخل آب، صافی ها و …. در قسمت پایین رود. در مورد پل، وجود آن در بالا و در پایین رود نامناسب است، چرا که پلها جریان آب رودخانه را دچار تغییرات غیرقابل پیش بینی می کنند.
چنانچه در جریان آب رود گرفتار شدید، لازم است از مهارت های شنای نجات استفاده کنید. یکی از روشهای این نوع شنا، قرار گرفتن در وضعیت وایت واتر (Whitewater Position) است. برای این کار:
– به پشت روی آب شناور شوید.
– پاهای خود را روی آب نگاه دارید به نحوی که پنجه پاها به سمت پایین رود باشد.
– دستهای خود را در دو طرف بدن به نحوی آزاد نگاه دارید که در صورت لزوم بتوانید از آنها مانند پارو استفاده کنید.
– سر خود را تا حد امکان بالا نگاه دارید و بسیار مراقب برخورد سر با موانع باشید.
– لگن خود را کمی به یک سمت بچرخانید تا چنانچه با صخره ای برخورد کردید، عضلات نشیمنگاه با صخره برخورد کند و نه استخوان خاجی.
– خود را با قدرت دستانتان به سمت محل خروج حرکت دهید.
– به حالت شنا یا شنای پهلو درآمده و با قدرت زیاد شنا کنید تا به کرانه رودخانه برسید.
– ببینید به کجا در حال حرکت هستید.
– با پاهای خود از صخره ها دور شوید و از برخورد با آنها اجتناب کنید.
– امواج را ببینید و قبل از آنکه با صورت شما برخورد کنند، نفس بگیرید.
– از بازوان خود استفاده کنید تا جهت حرکت خود را تغییر داده، در آب مانور داده، یا سرعت حرکت خود را کم کنید.
– انرژی خود را ذخیره کنید.
– به کنار رود جابه جا شوید تا برای شنا کردن و خارج شدن از رود آماده شوید.
– پای خود را از زیر آب بیرون آورید تا در موانع زیر آب گیر نیافتد.
– سعی نکنید در آبِ در حالِ حرکت به حالت ایستاده در آیید چرا که پای شما به راحتی ممکن است لابه لای سنگهای کف آب رودخانه گیر کند و متعاقباً فشار آب در حال حرکت رود به بدن شما موجب شود که به سمت کف آب رودخانه فشار داده شوید و با فشار آب در همین محل باقی مانده یا اصطلاحاً «قفل» شوید. بدیهی است که قرار گرفتن در چنین وضعیتی مرگبار است.
– وضعیت وایت واتر (Whitewater) را به دلیل برخورد یا آسیب نشیمنگاه با صخره ها قطع نکنید. مقداری ضرب دیدگی بهتر از آن است که در زیر آب رود به بستر رودخانه گیر کنید و غرق شوید.
– روش ایمن نجات فرد، نجات از طریق خشکی است. برای نجات فرد وارد آب رودخانه نشوید چرا که نامحتمل است بتوانید برای کمک، خود را به فرد برسانید و نهایتاً ممکن است خود شما هم نیاز به نجات پیدا کنید.
– به دنبال فرد در امتداد رودخانه حرکت کنید.
– محل امنی را پیدا کنید که فرد داخل آب ممکن است بتواند در آنجا به سمت کناره رودخانه شنا کند و شما بتوانید دستتان را به او برسانید.
– از چیزی شبیه پارو یا یک شاخه درخت برای دسترسی به فرد داخل آب استفاده کنید. فرد داخل آب را تشویق کنید که پارو یا شاخه را محکم گرفته و نگاه دارد. سپس فرد را به سمت کنار رودخانه بکشید.
– سریعاً موضوع را به واحدهای امداد و نجات اطلاع دهید. اهمیت در دسترس داشتن وسایل ارتباطی کارا در طبیعت، دانستن آدرس دقیق محلی که در آن هستید، و نزدیک بودن به سیستمهای امداد و نجات در اینجا به خوبی مشهود است.
– فرد را تشویق کنید که به پشت روی آب بخوابد و در حالی که پاهایش را به سمت پایین دست رود قرار داده، مراقب برخورد سرش با موانع باشد و همواره خود را روی آب شناور نگاه دارد.
– اگر ممکن بود شیء قابل شناور شدن در آب برای فرد پرتاب کنید تا بتواند با استفاده از آن روی آب شناور بماند. در این شرایط ممکن است بتوان از یک سطل خالی، یخدان خالی، یا حتی یک توپ هم برای این منظور استفاده نمود. در صورت در دسترس بودن طناب نیز می توانید از آن برای بیرون کشیدن فرد استفاده نمایید. اگر بتوانید شیء قابل شناوری را مانند یک حلقه تیوپ به سر طناب وصل و پرتاب کنید ایده آل است.
وبلاگ http://shena.blog.ir
سازمان ایمنی آبهای نیوزلند (http://www.watersafety.org.nz)
فدراسیون بین المللی نجات غریق (http://ilsf.org/content/drowning-facts-and-figures)
مرکز کنترل و پیشگیری از بیماریها (http://www.cdc.gov/HomeandRecreationalSafety/Water-Safety/waterinjuries-factsheet.html#more)
پیشگیری از آسیب در هنگام شنا؛ (http://www.betterhealth.vic.gov.au/bhcv2/bhcarticles.nsf/pages/Swimming_preventing_injury?open)
کلیه حقوق مادی و معنوی این سامانه برای مجموعه بقا در طبیعت محفوظ می باشد و هرگونه کپی برداری از مطالب و تصاویر بدون کسب اجازه کتبی مجاز نمی باشد.
