استفاده از آتش را می توانیم به به سه دسته زیر تقسیم کنیم:
– حرارت و شعله
– دود
– خاکستر/ذغال نیم سوز/دوده
هر کدام از مواردی که ذکر شد به تنهایی دارای کاربردهای متنوع و بسیار کارایی می باشند که در امر زنده مانی ، بقا و حتی سفرها می توانند بسیار مفید واقع شوند . ما در این جا موارد را ذکر می کنیم و در مقالات آینده روش اجرای بسیاری از آنها را آموزش خواهیم داد.
حرارت و شعله:
– گرما
– کشاندن حیوانات به نقطه مورد نظر (سمت مورد نظر) در بحث شکار.
– اصلاح کردن نمای پوشش های نباتی(در مزارع و بیشه زارها).
– خوش طعم کردن و پختن و قابل هضم کردن خوراکی ها و غذاها.
– صاف کردن انواع محورها ( در ساخت تیر تیرکمان ) و دسته های چوبی.
– مخازن ذغالی.
– تصفیه آب.
– سوزاندن زخم ها.
– از بین بردن پوسته دانه ها.
– اصلاح کردن چوب، سنگ، استخوان، در ساخت ابزار و دسته.
– نرم کردن مواد برای خم کردن و آسان نمودن کار با ابزار بر روی آنها.
– خال کوبی.
– سخت کردن ابزارهای چوبی و اسلحه ها.
– ذوب کردن اجسام سخت برای استفاده.
– خشک کردن لباسها پس از افتادن در آب.
دود:
– ارتباط برقرار کردن با مسافت های دور.
– ضد آب کردن پوست حیوانات.
– نگهداری طولانی مدت غذا.
– حامل داروهای استنشاقی.
– دور کننده(دفع کننده) حشرات.
خاکستر/ذغال نیم سوز/دوده:
– ذغال چوب برای برپایی راحت تر آتش در دفعات بعدی.
– نقاشی معدنی ( رنگ معدنی ).
– طب.
– نمک.
– خمیر دندان.
– غلطاندن مو و پوست حیوانات در خاکستر جهت برطرف کردن بوی بد آن.
– خاکستر جهت شستشوی ظروف (جایگزین بسیار مناسب مواد شوینده).
نور:
– دید در تاریکی.
– ارتباط برقرار کردن با مسافتهای دور دست.
– دور کردن حیوانات از محل برقراری کمپ.
– امنیت روانی.