زمان مطالعه6 دقیقه
می پسنـدم0
اندازه متن12
در کارگاه های Y می توانید موقعیت بازوهای Y را خیلی تغییر دهید تا یکی از بازو ها به سطح صخره یا دیواره برسد اما در انجام این عمل نباید زیاده روی کنید زیرا اگر با این جابجایی گره وسط تکیه گاه (کارگاه) به بالای یکی از بازو ها منتقل شود در صورت سقوط ضربه ای بیش از فاکتور یک را تجربه خواهید کرد که این خطرناک است. درصورتی که بازوی پایینی رول باشد و مقداری از وزن را تحمل می کند یک صفحه آویز حلقه ای مورد نیاز خواهد بود.
انواع کارگاه Y – شکل راست کارگاه Y کلاسیک
سمت چپ، کارگاه روی هم – سمت راست، کارگاه Y
مقایسه فشار روی کارگاه های Y با زاویه های مختلف
اخطار:توجه داشته باشید که مرتب کردن بازوهای کارگاه Y می تواند برای افراد کم تجربه مشکل آفرین باشد زیرا در شرایط گوناگون می تواند گستره وسیعی از تنظیمات و پیکربندی ها و گره ها بکار رود.
قوی ترین و ساده ترین وسیله برای گره و تنظیم آن برای یک کارگاه Y یک اسلینگ مجزا است اما زمانی که اسلینگی وجود ندارد می توانید از طناب استفاده کنید که مقرون به صرفه تر نیز می باشد. غالبا از گره هایی با دو حلقه در انتهای آن استفاده می شود که گره هشت دوبل از گره هایی است که بسیار کاربرد دارد اما می توانید از گره نه و یا بولین نیز به عنوان گره دوبل استفاده نمایید.
در بسیاری از اوقات کارگاه اصلی و اولیه در موقعیتی قرار دارد که نمی توان بدون یک اتصال پشتیبان به آن دسترسی داشت. شما باید با برقراری کارگاهی دیگر به هدف ایمنی برای کارگاه اولیه یک پشتیبان برقرار کنید که شاید موقعیت آن ایده آل نباشد اما دسترسی به کارگاه اصلی را ایمن می سازد.
کارگاه پشتیبان ممکن است شامل کارگاه دومی در بالای یک چاه و یا طناب دستگیره مانندی با فاصله کوتاه از کارگاه اصلی باشد. می توانید در هنگام حرکت به طرف طنابی که پایین می رود (کارگاه اصلی و اولیه) یک خود حمایت دو سر (دم گاوی) به طناب بیاندازید تا ایمن بمانید.
زمانی که چاه ها یکی پس از دیگری قرار دارند می توانید از طناب چاه قبلی به عنوان پشتیبان چاه بعدی استفاده کنید که این عمل باعث سهولت و سرعت کار نیز می گردد. بنابراین می توانید مطمئن باشید که اگر کارگاه پایینی از جای خود در بیاید، قبل از اینکه به سطح زمین برخورد کنید پشتیبان شما را در هوا نگه خواهد داشت . این عمل بخصوص در زمانی که چاه کوتاهی بعد از یک چاه بلند قرار دارد کارایی دارد اما درصورتی که شک دارید، می توانید در چاه دوم نیز از کارگاه دوبل استفاده کنید و از طناب چاه قبلی فقط بعنوان ایمن تر کردن و سادگی دسترسی استفاده نمایید.
در هنگام برقراری کارگاه در صورتی که طناب از کارگاه اولیه تا کف زمین بدون ارتباط با سنگ و دیواره و یا آب امتداد پیدا کرده باشد کار طناب گذاری چاه به پایان رسیده اما در صورتی که طناب در طول مسیر خود با سنگ یا آب تماس داشته باشد باید از یک یا چند کارگاه مجدد استفاده نمایید تا طناب را به صورت آزاد نگه دارید (کلیه این سیستم ها مربوط به سیستم آلپی می باشد). کارگاه مجدد را در جایی بنا کنید که طناب قبل از اینکه با سنگی تماس داشته باشد تا جایی که امکان دارد آزاد آویزان باشد. معمولا این مورد ساده ای برای شناسایی نقطه سائیدگی یا تماس احتمالی است و محل قرار دادن کارگاه و یا موقعیتی است که طناب از آن به بعد آزاد آویزان باشد.
با انداختن یک سنگ کوچک به پایین یا آویزان کردن مقداری طناب به پایین می توانید محل برقراری کارگاه مجدد را تعیین کنید. در فرود های بلند و طولانی حتما از کارگاه مجدد استفاده نمایید تا طول فرود کمتر از 40 متر باشد البته این طول مناسبی برای اکثر چاه های بلند است.
در برخی از شرایط برای صاف ایستادن طناب، استفاده از کارگاه مجدد الزامی است
زمانی که می خواهید طناب را به کارگاه مجدد ببندید باید در نظر داشته باشید که مقداری از طناب را باید بصورت اضافه و آویخته باقی بگذارید که در هنگام فرود بتوانید ابزار فرود را به راحتی بیرون بیاورید (جهت عبور از کارگاه مجدد). این مقدار اضافی چیزی حدود یک متر می باشد که باید در نظر داشته باشید روی مسیرهای فرود طولانی این افزایش طناب بصورت دقیق کمی دشوار می باشد.
1- یک خود حمایت دو سر (دم گاوی) به کارگاه مجدد بیاندازید و روی آن فرود بروید، حال بدون اینکه ابزار فرود خود را خارج کنید یک گره حلقه ای روی طناب زیر ابزار فرود خود بزنید و آن را به کارگاه بیاندازید. حال عبور از کارگاه مجدد را به صورت عادی انجام داده و به فرود خود ادامه دهید.
2- مانند روش بالا روی خود حمایت دو سر خود که به کارگاه مجدد انداخته اید فرود بروید سپس به اندازه کافی برای حلقه و گره طناب بدهید و پس از ایجاد گره حلقه ای که این بار در بالای ابزار فرود خود زده اید آن را به کارگاه بیاندازید. بدون اینکه ابزار فرود خود را از طناب در بیاورید خود حمایت دو سر را باز کنید و به فرود خود ادامه دهید.
در هرکدام از حالت ها ، کارگاه باید دارای یک کارابین، اسلینگ یا صفحه آویز رول با سوراخی به اندازه کافی بزرگ باشد تا بتواند کارابین خود حمایت دوسر و کارابین یا حلقه گره را در خود جای دهد. در طول این عملیات کارابین خود حمایت دوسر خود را به حلقه آویز نیاندازید چراکه اگر تحت فشار بار باز شود شکل آن تغییر پیدا می کند. در حالی که روش دوم سریع تر است اما اگر کارگاه زمانی که حداکثر اضافه طناب را دارید از جای خود در بیاید خطر سقوط طولانی تری را در پی خواهد داشت.
هرگز خود را به کارگاه متصل و سپس ابزار فرود را بیرون نیاورید مگر اینکه اول طناب را به کارگاه متصل کرده باشید !
یک کارگاه تک ابزاره (تک میخه) معمولا برای کارگاه مجدد کافی است. این کارگاه معمولا همیشه با کارگاه بالایی پشتیبانی می شود و بزرگترین احتمال در آمدن آن زمانی است که شما در کنار آن هستید. زمانی که پایین تر رفتید ، طناب بین شما و کارگاه می تواند مقداری از شوک را جذب کند. احتمال اجبار به فرود از چاهی طولانی با سائیدگی و تماس بر اثر نقص کارگاه واقعا وجود ندارد. زمانی که احتمال می دهید بر اثر در آمدن کارگاه تک ابزاره طناب روی لبه های تیز برخورد کند و پاره شود و یا باعث پاندولی خطرناکی می شود و یا استحکام طناب مورد تردید است ، به فکر کارگاه دوبل باشید.
توجه داشته باشید وقتی از کارگاه های طبیعی برای کارگاه مجدد استفاده می کنید، طوری آنها را طناب گذاری کنید که غارنوردی که در حال عبور است نتواند اسلینگ، کیل یا چیزهای دیگر را بطور سهوی از جای خود بیرون بیاورد. بهترین کار این است که با گره زدن کارگاه مجدد در پایین یا استفاده از اسلینگی بلند که نتواند در بیاید، امکان اشتباه را به حداقل برسانید.
ادامه دارد …
کلیه حقوق مادی و معنوی این سامانه برای مجموعه بقا در طبیعت محفوظ می باشد و هرگونه کپی برداری از مطالب و تصاویر بدون کسب اجازه کتبی مجاز نمی باشد.
