مهم نیست که چه قدر مجهز باشید. خیلی پیش نخواهید رفت اگر آماده به کار نباشید و سازماندهی مناسبی نداشته باشید. درجه سازماندهی که نیاز دارید کاملا بستگی به غار مورد نظر و گروهتان دارد اما در مجموع هرقدر سفرتان جدی تر باشد سازماندهی بهتری می طلبد.
سیستم های جامع:
در حالیکه غارنوردی عمودی با یک سری ابزار جداگانه ای همچون سیستم پروسیک ، صعود ، و فرود سر و کار دارد با اینحال تمامی این ها باید به طور مناسبی با یکدیگر تلفیق شوند تا به عنوان سیستم غارنوردی عمودی عمل نمایند. با توجه به امکانات موجود ابتدا باید مشخص نمایید که چگونه می خواهید غار را بپیمایید و سپس اقدام به همراه بردن ابزار مناسب نمایید.
روش آلپی (در بخش تکنیک ها تعریف شده) نیازمند طنابی نازک ، دم گاوی (لنیارد نامتقارن) ، تجهیزات صعود قورباغه ای (میمونی) ، ابزارهای قرقره ای فرود ، رول بولت و خشک ماندن در هر شرایطی است.
روش IRT (در بخش تکنیک ها و تکنیک های پیشرفته آموزش داده خواهد شد) نیازمند طنابی ضخیم ، ابزارهای صعود زاپاس بر روی اسلینگ ، بولین زدن به دور تخته سنگ ، Racks و راه رفتن بر روی طناب می باشد که بر تن داشتن لباس مرطوب یا خیس در آن بلامانع است.
این بدان معنا نیست که جای هیچ گونه تغییری در موارد فوق نیست بلکه گاه لازم است در یک غارنوردی از یک روش به روش دیگر سوئیچ کنید و شاید یک روش به تنهایی پاسخگوی نیاز شما نباشد.
تشکیلات شخصی:
هر غارنورد در یک گروه شخصا باید هم از لحاظ فیزیکی و هم از لحاظ تشکیلات در شرایط مساعدی برای غارنوردی باشد. کاملا ضروری است تا به توانایی جسمانی و مهارت غارنوردی خود اطمینان داشته و سپس اقدام به غارنوردی نماییم در چنین شرایطی است که غارنوردی طبیعتی دوم می گردد !. با تمرینات سخت و مداوم در غارهای معمولی توان روحی و جسمی خود را برای شرایط سخت و غارنوردی های سنگین محک بزنید. قبل از پایین رفتن از هر غاری پیش از هر چیز باید تمام ابزار و لوازم از پیش آماده و مرتب شده باشند.
طنابچه پروسیک خود را وصل کرده و آماده به کار باشید. پارکاب را جمع کرده و در دسترس داشته باشید و یا اینکه آنرا در یک کیسه ایمن قرار داده و به بند کمر خود وصل کنید در این صورت زیر پا گیر نخواهد کرد . هرگز طنابچه پروسیک و پارکاب خود را در ساک طناب قرار ندهید چراکه این ساک ممکن است عقب تر از شما و یا حتی با همنوردانتان باشد درصورتیکه طنابچه پروسیک هر لحظه ممکن است مورد استفاده تان قرار گیرد.
بطور خلاصه در مسیر بالا رفتن هم شما باید ابزار فرودتان را باخود حمل کنید چراکه شاید به هر دلیلی لازم شود شیب را مجددا فرود بروید. تجهیزات شخصی خود را کاملا مرتب به خود وصل کنید.
میلون صندلی تان نقطه کانونی است که شما را به تجهیزاتتان متصل می نماید. اغلب چیزهای زیادی به آن متصل می شود که تمامی آنها باید طبق نظم خاصی در کنار هم قرار بگیرند تا حداقل تداخل را با هم داشته باشند.
از چپ به راست بدین ترتیب باید قرار بگیرند:
– کارابین حمل(حمل کیسه بار)
– دم گاوی (لنیارد نامتقارن)
– کرول
– ابزار فرود بر روی یک کارابین پیچ یا قفل شونده
– کارابین ترمز
– طنابچه حمایت ابزار صعود
باز کردن کارابین حمل آسان است و طناب آن مقابل حلقه پای چپ هارنس به جای ابزارهای حساس اضافی آویزان است. کارابین حمل همچنین زمانیکه به چشم چپ هارنس هم متصل می شود به خوبی عمل می کند. کرول وقتی در حال استفاده است بالای میلون صندلی قرار می گیرد و در غیر اینصورت از سمت چپ بدون هیچ فشاری آویزان است. ابزار فرود نیز وقتی در حال استفاده است به سمت بالا کشیده است و زمانیکه مسافتی را یومار یا پروسیک می زنید ، می توانید آن را بردارید و به حلقه های کناری هارنس آویزان کنید. دم گاوی کمی مشکل دارد ، وقتی بار روی آن است به سمت بالاست و بسته به حمایت فرعی به سمت چپ یا راست کشیده می شود . در هنگام صعود وقتی در امتداد کرول کشیده می شود ، با کرول درگیر می شود در چنین وضعیتی بهتر است دم گاوی خود را به سمت مخالف یعنی چپ کرول هل دهید تا راست.
طناب حمایت ابزار فرود ( البته اگر به آن مجهز هستید ! که پیشنهاد می شود استفاده کنید زیرا ممکن است به هر دلیلی هنگام نصب و یا برداشتن ابزار ، از دستتان رها شود) تا جائیکه می شود در منتهی الیه سمت چپ قرار دهید و فقط توجه داشته باشید که در انتهای میلون صندلی وصل نشود زیرا در اینصورت وقتی وزن روی آن قرار گیرد میلون واژگون خواهد شد و دسترسی به سایر ابزارها مشکل خواهد شد. به ندرت لازم است تا در یک لحظه به همه چیز مجهز باشید.
ادامه دارد …