زمان مطالعه8 دقیقه
می پسنـدم0
اندازه متن12
برای رفتن به کوه مهمترین امر مجهز بودن است .کوهنوردان و طبیعتگردان آماتور معمولا قدرت بدنی خود را بیش از آنچه که هست می پندارند و متوجه نیستند که کار قلب و نحوه گردش خون انسان حتی به هنگام بالا رفتن از تله اسکی تحت تاثیر تغییرات جوی قرار می گیرد . علاوه برآن آنها تصور نمی کنند که دمای کوهستان ممکن است ناگهان ۲۰ درجه کاهش پیدا کند .
فقط معدودی از کوهنوردان و طبیعتگردان متوجه خطری هستند که زندگی آنان و امداد گرانشان را تهدید می کند .اما جاه طلبانی هم هستند که به نظرشان کاملا طبیعی می آید که اگر برای شکستن رکورد صعود به منطقه ای با شکست مواجه شوند ، دیگران جانشان را برای نجات آنها به خطر اندازند .
دومین اقدام مهم پس از مجهز بودن ، این است که حتما باید مقصد و ساعت احتمالی بازگشت خود را به مسئول محل اقامت یا نگهبان پناهگاه اطلاع داد . کوهنوردان آماتور هرگز نباید تنها در مناطق کوهستانی کم رفت و آمد ماجراجوئی کنند .زیرا یک اتفاق جزئی مانند پیچ خوردگی دست یا پا ممکن است در کوهستان عواقب مرگباری داشته باشد . اما اگر کسی با رعایت قواعد ساده فوق باز هم به دردسر افتاد نباید ناامید شود .حتی در ارتفاع زیاد و با وجود سرمای شدید می توان با ابتدایی ترین وسایل مدت زیادی از آسیب به دور ماند .البته باید به نحوه ساختن یک ” ایگلو ” ( خانه ای که با برف و یخ توسط اسکیموها ساخته می شود ) آشنایی داشت .
کلبه های کوچک برفی اسکیموها بهترین محافظ در برابر باد و سرما هستند .اسکیموهای آلاسکا وقتی می خواهند مدتی در یک محل توقف کنند یک کپه بزرگ شاخه و خار و خاشاک درست می کنند و برروی آن تکه های پوست یا پوشش دیگری قرار می دهند .سپس رویش را با برف تازه می پوشانند .پس از حدود یک ساعت برف سفت می شود و می توان شاخه ها را از زیر آن بیرون کشید و کلبه آماده استفاده می شود.
بدون در نظر گرفتن گرمایی که در اثر حضور افراد در حفره پناهگاه ایجاد می شود ، دمای درون پناهگاه ۱۰ درجه سانتیگراد از دمای خارج آ ن که گاهی در اثر باد و طوفان به ۲۰ الی 60 درجه زیر صفر می رسد ، بالاتر است و دمای درون کلبه برفی نسبت به تعداد افرادی که در آن هستند ، بالا می رود . قربانیان بهمن اغلب در اثر خفگی می میرند .زیرا اگر بهمن از برف سبک و پودری باشد ذرات ریز آن به سرعت داخل ریه ها می شود و اگر برف خیس باشد دور بدن قربانی را مانند سیمان سفتی می پوشاند .
هنگامی که شخص در کوهستان است و بهمن شروع می شود چنانچه زمانی که بوسیله برف برده می شود ، بازوان خود را مانند حالت شنا کردن تکان دهد ، در اطرافش سوراخی ایجاد می شود که می تواند جای کافی برای آزادی عمل و نجات خود از آوار برف داشته باشد . اگر بخواهیم کلبه برفی ما در نجاتمان موثر باشد باید از لحظه ای که تهدید طوفان را احساس می کنیم و پیش از اینکه بیش از حد خسته شویم ، شروع به ساختن آن کنیم . البته اقامت در ایگلو خالی از اشکال نیست .که مهمترین آن عوارض ناشی از گرمای ملایم درون آن است . وقتی مدتی طولانی در ایگلو می مانیم ، برف و یخ در زیر کیسه خوابها آب می شود و زمین را باطلاقی می کند .برای رفع این مشکل باید ، شاخه هایی از درخت را به صورت یک تشک فنری در زیر خود بگذارید .
تنفس افراد نیز یکی دیگر از مشکلات است که باعث کم شدن اکسیژن و افزایش دی اکسید کربن در فضای محدود آن می شود .برای جلوگیری از این کار باید سوراخی برای تهویه در آن درنظر گرفت . در مناطق قطبی مشکلات به مراتب بیشتر از کوهستان است .در قطب جنوب گاهی سرما به کمتر از ۸۰ درجه زیر صفر می رسد که می تواند انسان را در یک لحظه فلج کند به خصوص وقتی که با وزش باد شدید همراه باشد .در چنین شرایطی اگر لباسها خیس شوند باید بلافاصله بدن را خشک نمود و گرنه مرگ آنی در اثر سرمازدگی شدید را در پی دارد.
به یاد داشته باشید ” بدترین سرمازدگیها در اثر غفلت ایجاد می شود نه تقدیر ” . هرگز برای رفع تشنگی از برف استفاده نکنید .این کار علاوه بر اینکه تشنگی شما را بیشتر می کند باعث تورم گلو ،سرمازدگی لبها ، زخم شدن زبان و بعلاوه سرمازدگی دستها می شود . رطوبت کفشها خیلی زود به پاها نفوذ می کند .اگر برودت هوا چندین درجه زیر صفر باشد ، سرمازدگی پاها فورا بروز نمی کند . بلکه آنها اول سفید می شوند و راه رفتن دشوار می شود .این علائم نخستین علائم خطرند که بعد موجب پوسیدگی اندامها و قانقاریا می شود .
اگر چه سرمازدگی اغلب در اثر غفلت ایجاد می شود ، اما در بسیاری از مواقع معالجه غیر کافی یا غیر مجاز ، عواقب آن را وخیم تر می کند . در این گونه موارد نباید اندام یخ زده را با برف ،الکل ، نفت یا بنزین ماساژ داد .زیرا برخلاف تصور ، ماساژ حتی ضرر بیشتری وارد می کند . در سرمای شدید پوست و بافتهای بدن بسیار آسیب پذیر می شوند .اگر با دویدن و کوبیدن دستها به هم بخواهیم اندامهای بی حس شده را گرم کنیم ، موجب زخم شدن آنها می شویم .برای پیشگیری از آسیب اندامها این ورزشها را باید پیش از سرمازدگی انجام دهیم و خود را گرم نگه داریم نه پس از آن .
بعضی افراد برروی قسمتهای سرمازده بدنشان ادرار می کنند زیرا گرمای ناشی از آن تا حدی مفید است .برخی دیگر برای گرم شدن ،دستهایشان را زیر بغل می گذارند یا پاهایشان را روی شکم یا رانهای همراه خود قرار می دهد که این کار همان چیزی است که متخصصین توصیه می کنند . یکی از راههای توصیه شده برای مبارزه با بی خوابی ناشی از هوای سرد، استفاده از غذاهای پر کالری و بالارفتن سوخت و ساز و در نتیجه حرارت بدن است . سرما علاوه بر اینکه از داشتن یک خواب راحت جلوگیری می کند ، نظافت و عادات بهداشتی را نیز از بین می برد .در هوای خیلی سرد هیچ کس تمایل به شستن خود ندارد و این مسئله مشکلات زیادی را برای افراد در پی دارد .
حتی کسانی که در شرایط سخت خونسردیشان را از همه بیشتر حفظ می کنند ، تنها پس از حل مسئله آتش و پناهگاهشان نگران آذوقه می شوند و احساس گرسنگی و تشنگی شدید آنها را به فکر چاره جویی می اندازد .اما یافتن آب آشامیدنی در دنیایی از برف و یخ مشکلتر از آن است که به نظر می رسد .خوردن برف نیز فقط تشنگی را بیشتر می کند و سرمایی که دورن بدن ایجاد می شود وضع را بدتر می کند .حتی اگر برف آب شده و گرم مصرف شود نیز اغلب موجب بروز نفخ و اسهال می شود .علت آن احتمالا عدم وجود املاح در آن است . برای رفع این مشکل باید آن را پس از جوشیدن به صورت چای و یا مخلوط با غذا مصرف کرد .
بدن انسان اگر چه می تواند زمانی دراز در دریا و یا در بیابان بدون غذا بماند ، اما برعکس در مناطق قطبی برای تولید حرارت لازم برای سوخت و ساز و نیز برای حفظ نیروی مقاومت خود نیاز به مواد بسیار پر کالری و حرارت زا دارد .در نتیجه اگر از مصرف مواد کالری دار محروم باشد و یا فقط به قدر ناکافی از آن برخوردار شود ، نیرویش کاهش می یابد .حالت خستگی که گاهی فقط پس از تحمل چند ساعت سرمای شدید در بدن احساس می شود ، به همین علت است . در ارتفاعات بالا نخستین علائم کاهش نیروی بدن ، پس از صرف آخرین وعده غذا ظاهر می شود .در این حالت توصیه این است که در انتخاب غذا نباید وسواس زیادی به خرج داد ! چرم کفشها لباسها فضولات حیوانات و سگهای سورتمه جز این غذا ها هستند !!
مسافران هواپیمایی که روی برف و یخ سقوط می کند ، فقط باید تا رسیدن کمک طاقت بیاورند و اگر در زمان انتظار چیزی برای خوردن پیدا کنند ، شانس این که امدادگران آنها را زنده بیابند بسیار بیشتر می شود . زمانی که هیچ امیدی به نجات وجود ندارد ، بهتر آن است که خودمان برای نجات از سرما اقدام کنیم .با این کار شانس یافتن چیزی برای خوردن از کاوش در اطراف محل حادثه نیز بیشتر است . یک پدیده عجیب و خطرناک در مناطق قطبی وجود دارد که جان بسیاری از هوانوردان و کاشفان مناطق قطبی را گرفته است. این پدیده وایت اوت (whiteout) نام دارد . این پدیده زمانی ایجاد می شود که نور منعکس شده از برف به رنگ آسمان باشد .که در این واقعه آسمان از ابرهای خاکستری روشن پوشیده شده است .در این صورت سایه ها ناپدید می شوند و دیگر افقی وجود ندارد . مفهوم ارتفاع و عمق نابود می شود و به این ترتیب هر کس در این سفیدی مطلق قرار دارد تشخیص بالا و پایین را از دست می دهد . در این وضعیت باید با حفظ آرامش در انتظار تمام شدن وایت اوت ماند و فقط زمانی باید شروع به راه رفتن کرد که اشیا اطراف دوباره شکل و رنگ خود را بازیافته باشند . با اینکه مناطق قطبی بسیار پر خطر هستند ، اما می توان با پیروی از یک رفتار منطقی مدتهای طولانی در آن اقامت داشت و زنده ماند .
پیروز باشید
کلیه حقوق مادی و معنوی این سامانه برای مجموعه بقا در طبیعت محفوظ می باشد و هرگونه کپی برداری از مطالب و تصاویر بدون کسب اجازه کتبی مجاز نمی باشد.
