سبد خرید
0

سبد خرید شما خالی است.

حساب کاربری

بیماری ویژه غارنوردی

زمان مطالعه3 دقیقه

بیماری در غارنوردی
تاریخ انتشار : 27 اسفند 1390تعداد بازدید : 10نویسنده : دسته بندی : مقالات
پرینت مقالـه

می پسنـدم0

اشتراک گذاری

اندازه متن12

غار ، غارنوردی ، غارنوردي ،غار و غارنوردی ، غار و غارنوردي ، کار با طناب ، امداد و نجات ، امداد در غار ، غارها ، غارهای ایران ، غارهاي ايران ، تکنیک های غارنوردی ، اس آر تی ، تكنيك هاي غارنوردي ، اس آر تي ، امداد و نجات در غاربيمارى خطرناكى كه غارنوردان و غارشناسان ممكن است به آن مبتلا شوند معروف به هيستوپلاسموز (Historplasmose) است. به اين بيمارى بيمارى فراعنه نيز گفته‏اند. اين بيمارى بگفته ميشل سيفر( Michel Siffre) يكى از غارشناسان و زمين شناسان مشهور فرانسه ، براى غارنوردان خطر ناكتر از مارها و جانوران وحشى است.

مشاهده نشان داده شده است كه اكثر مصر شناسانی (Egyrtologues)كه گور تانخامون(Toutankhamon) را در مصر كشف و در حفريات و خاكبردارى آن شركت كرده بودند، بر اثر ابتلا به بيمارى خطرناكى در گذشته‏اند. امروزه تصور مى‏كنند كه اين بيمارى بر اثر وجود نوعى قارچ ميكروسكوپى بيماريزا، بنام هيستوپلاسماكاپسولاتوم (Histoplasmacapsulatum) ايجاد مى‏شده است.

دانشمندان امريكايى، به ويژه (Eugeniode Bellasdpietri) ثابت كرده ‏اند كه اين قارچ در بسيارى از غارهاى نواحى گرم، در گردو غبار و خاك وجود دارد. هاگهاى اين نوع قارچ بر اثر دم زدن و تنفس هواى آلوده به اين گردو غبار و خاك وارد بدن انسان ميشود و توليد اين بيمارى خطرناك و مهلك را ميكند.

هيستوپلاسموز به دو شكل وجود دارد: يكى از شكلهاى ملايم و بيزبان (Benigne) و ديگرى بيمار شديد و خطرناك (Visulente) است. نوع اول بى خطر بوده و بر اثر منقبض شدن، موجب كاهش اثرات زبان آور نوع دوم ميشود. ولى نوع دوم بسيار خطرناك است و بطور برق آسا در مدت چند روز انسان و به ويژه جوانان را از پاى در مياورد.

اين حادثه ناگوار براى خود Eugemio، در سال 1952، هنگام مراجعت از غارى آلوده به اين نوع قارچ روى داد. او زندگى خود را مديون معالجه و مداواى سريع و حتى تصادف و اتفاق ميداند. زيرا تا سال 1952، هنوز راه جلوگيرى از اين بيمارى و مداواى افراد مبتلا به آن را نشناخته و نميدانستند. او كه در 3 ژانويه 1939 در نيس فرانسه متولد شده است از 13 سالگى به غارنوردى و غارشناسى پرداخته و موفق به كشف چندين صد غار در فرانسه و كشورهاى خارج گرديده و ضمناً در رشته زمين شناسى به كشفيات ارزنده‏ اى در چينه‏ شناسى دست يافته است و در 23 سالگى بيش از 30 گزارش علمى مرتبط ،برای آكادمى علوم و انجمنهاى دانشمندان در كنگره‏هاى ملى و بين‏المللى انتشار داد. مدت 13 سال شاگرد آكادميسين JacquesBaurcast بود و در نزد او به مطالعه و آموختن زمين شناسى ديناميك و اقيانوس نگارى اشتغال داشت و صاحب تاليفاتى در غارشناسى و بويژه درباره استفاده از غارها براى تمرين فضانوردان در امر تمرين استعداد روانى و تحمل زندگى در تنهايى و بى اطلاعى از چگونگى گذشت زمان است.

دكتر عبدالكريم قريب

ترجمه از كتاب: Dans les alimes de la terre تاليف: ميشل سيفر