آتش زنه و آتش گیرانه

آتش گیرانه ها موادی هستند که در عبور از مرحله تولید ذغال به روش هایی مانند مته و کمان و بسیاری از روش های ابتدایی ساخت آتش و ورود به مرحله برپایی آتش اصلی به کار می روند.

برای مثال با استفاده از روش مته و کمان از گرد چوب ذغال بدست می آید. اگرچه این ذغال داغ و سوزان است اما نمی توان به راحتی آن را بر روی ترکه قرار داد و آن را روشن کرد. وجود یک گام دیگر در این میان ضروری است و در اینجاست که بسته های آتش گیرانه به میان می آیند.

دو نامی که به کرات در مقوله آتش به گوش می خورد آتش زنه و آتش گیرانه می باشد که اگر مایل باشید به طور مختصر با آنها آشنا می شویم.

آتش زنه:

به زبان ساده هر ابزاری که بتواند جرقه یا شعله اولیه برای برپایی آتش را ایجاد کند آتشزنه نامیده می شود . آتشزنه ها می توانند بسیار متنوع باشند به عنوان مثال کبریت ، فندک ، سنگ های چخماق ، هر عامل اصطکاکی که باعث گرما شود و یا هر ابزار دیگری که بتواند گرمای اولیه تولید آتش را فراهم کند جز‍‍ء آتشزنه محسوب شود.

سنگ چخماق

استیل جرقه زن

منیزیم و جرقه زن برای ایجاد آتش

آتش گیرانه:

هر ماده ای را که بتوان با جرقه یا شعله ای کوچک و یا گرمای یک ذغال برافروخته به راحتی شعله ور کرد را آتشگیرانه به حساب می آورند. به عنوان مثال نفت ، بنزین ، کاغذ ، پنبه ، الیاف بسیار نازک و خشک گیاهان و بسیاری از مواد مشابه. البته ما در مباحث این سایت با آتشگیرانه هایی مانند نفت و بنزین کاری نداریم و بیشتر با امکاناتی که در خود طبیعت یافت می شود و یا حداکثر موادی بسیار کوچک و کم حجم که بتوان در کیف بقای خود به راحتی حمل نمود سر و کار داریم.

آتشگیرانه ها کمک می کنند که ما بتوانیم آتش بزرگی برپا کنیم . شاید بارها و بارها برخورد کرده باشید که بسیاری از افراد با در دست داشتن مقدار زیادی آتشزنه مانند کبریت نمی توانند در برپایی یک آتش موفق شوند و بسیار هم برخورد کرده اید که در همان شرایط شخصی با استفاده از یک چوب کبریت آتش را برپا می کند. اینجا فرق فقط در شناخت صحیح مثلث آتش ، شناخت آتشگیرانه ها و بکار بردن این اطلاعات می باشد. زمانی که شما مفهوم مثلث آتش را به یاد داشته باشید و در بکار گیری صحیح آتشگیرانه ها مهارت پیدا کنید ، زمانی است که می توانید با دست خالی و بدون داشتن آتشزنه های معمول و بکار بردن یکی از روش های برپایی آتش مانند مته و کمان آتش روشن کنید. پس کمی حوصله به خرج دهید و عجله نکنید. قبل از مصرف انرژی خود و آتشزنه هایی که در اختیار دارید ، به جمع آوری آتشگیرانه مناسب و سپس مواد سوختنی لازم اقدام کنید.

در این جا به مثال هایی از انواع آتشگیرانه ها می پردازیم که برای آموختن روش های برپایی آتش با کمترین امکانات آماده شویم.

– پوست درخت سرو و کاج گزینه مناسبی برای ساخت آتش گیرانه می باشد ، این نوع آتش گیرانه حتی اگر خیس هم باشد بسیار راحت تر از انواع دیگر برافروخته می شود.

– پنبه.

– قسمت داخلی درختان پوسیده.

– الیاف لباس و طناب های نخی و کتانی.

– برگ خشک درختان بخصوص درخت نخل.

– خاک اره خشک.

– تراشه خشک پوست درختان.

– خاکه چوبی که معمولا توسط حشرات در زیر تنه درختان مرده انباشته می شود.

– الیاف لانه پرندگان کوچک.

– قارچهای خودروی روی تنه درختان.

تنوع آتشگیرانه بسیار زیاد می باشد در مقاله بعدی با نام “تهیه ذغال نیم سوز” با یکی دیگر از آتش گیرانه ها و طرز تهیه آن آشنا می شوید. در اینجا به عنوان یک تمرین مقداری پنبه تهیه فرمایید و در یک ظرف فلزی و یا روی زمین قرار دهید و سعی کنید با ایجاد جرقه توسط سنگ چخماق پنبه را شعله ور کنید در صورتی که دسترسی به سنگ چخماق ندارید می توانید از جرقه های یک فندک سنگی که گاز آن تمام شده استفاده کنید. خواهید دید که اگر بطور صحیح جرقه ها را به پنبه منتقل کنید پنبه با جرقه مشتعل خواهد شد .

موفق باشید.

نویسنده: علیرضا کیایی