لباس:
لباس کودک باید سبک و با لایه های مختلف باشد که بتواند موقع گرما از آن کم کند و موقع سرما به آن اضافه کند. بهتر است کودک یک ژاکت ضد آب و سبک در اندازه مناسب که او را در مقابل خورشید ، باران ، خراش شاخه های درختان و غیره حفظ کند نیز به همراه داشته باشد. کلاهی با لبه پهن که روی صورت و فک را بپوشاند.
لوازم و تجهیزات مورد نیاز روز های بارانی را همراه خود داشته باشید. یک جفت جوراب اضافی بردارید زیرا جوراب های اول مطمئنا خیس خواهند شد. لباس کودکان باید به رنگ روشن باشد که به راحتی در جاده ها و یا جنگل دیده شوند.
پوشش پا:
پوشش پاها باید در اندازه مناسب ، ضخیم ، سبک ، محافظ و راحت باشد.
کوله پشتی:
کوله پشتی باید مناسب قد و وزن کودک باشد. مقدار باری که او حمل می کند نباید بیشتر از بیست درصد وزن او باشد. به کودک مسئولیت هایی واگذار کنید و اجازه دهید که بعضی از وسایل مهم را حمل کند.
کوله پشتی کودک باید حاوی موارد زیر باشد:
– سوت
– آب و خوردنی های سبک. (به کودک بیاموزید که مقداری از آب و غذای خود را برای مواقع اضطراری نگه دارد).
– کلاه آفتاب گیر.
– عینک آفتابی با کیفیت خوب.
– ماده ضد حشرات.(سعی کنید از مواد ضد حشرات طبیعی استفاده نمایید. مطمئن شوید که ضد حشراتی که برای بچه ها به کار می برید حاوی بیشتر از سی درصد DEET نیست.)(یکی از ضد حشراتی که از مواد صد درصد طبیعی تولید شده در صفحه اول همین سایت تبلیغ شده است.)
– چراغ قوه ای که روشن و خاموش کردن آن ساده باشد.
– وسایل کمک های اولیه.(اگر کودک آسیب دید بگذارید از وسایل کمک های اولیه خود استفاده نماید.)
– دستمال توالت و کیسه زباله.(کیسه زباله می تواند در مواقع بارش به عنوان پانچو مورد استفاده قرار گیرد. مطمئن شوید که کودک در کیسه خفه نشود، و این مسئله را برای او شرح دهید.
– ساعت.(ساعت به کودکان و نوجوانان فاکتورهای مورد استفاده آن را می آموزد. مثلا تعیین زمان بازگشت به محل کمپ یا خانه قبل از تاریکی هوا)
– نقشه مسیر که راه و مقصد را مشخص می کند. نشانه های اصلی مسیر را روی نقشه شناسایی کنید.(مثل پل ها ، رودخانه ها و تپه ها) و در طول مسیر آنها را به کودک نشان دهید.
– چادر سفری کوچک که در بعضی مواقع کودک بتواند در آن به تنهایی بخوابد.
– دوربین های قابل استفاده برای کودکان.