خبر : غار شکارچیان

غار شکارچیان در بالای مجسمه هركول در بیستون قرار دارد. در حفاری‌های این غار، آثاری از ابزار سنگی و استخوانی دوره موستری، استخوان اسب وحشی، گراز، غزال، گاو وحشی و گوزن متعلق به ۷۰ تا ۴۰ هزار سال پیش یافت شده است. استخوان ساعد و دندان انسانی متعلق به دوره موستری در غار شکارچیان پیدا شد که در موزه دانشگاه پنسیلوانیا نگهداری می‌شود. ۵۰ سال بعد از کشف این دو نمونه، باستان‌شناسان ایرانی و آمریکایی بر روی آن‌ها تحقیقاتی انجام دادند. این تحقیقات نشان داد تنها استخوان ساعد به انسان تعلق دارد. این انسان از نوع نئاندرتال است.

داستان کشف غار شکارچیان به سال ۱۹۴۹ (۱۳۲۸ خورشیدی) برمی‌گردد. کارلتن کوون، (Carleton S. Coon) باستان‌شناس و انسان‌شناس آمریکایی در سفر اکتشافی خود به غرب زاگرس، در زمستان آن سال به امید یافتن غار‌هایی با آثار آن عصر به ایران آمد. اولین هدف او در این سفر، بازدید از غار کوچکی در نزدیکی کتیبه مشهور داریوش در بیستون بود. زبان‌شناسی به نام کامرون همزمان با مطالعه کتیبه آن را دیده بود و بعدها به نام غار شکارچیان مشهور شد. کوون چند ماه بعد به کاوش در این غار پرداخت و هزاران ابزار سنگی از داخل غار کشف کرد.

تصور بر این است که شکارچیان از این غار به عنوان پناهگاه موقت استفاده می‌کردند؛ پس از قصابی شکارها، آن‌ها را به اقامتگاه اصلی خود می‌بردند. غار شکارچیان تا دوران تاریخی مورد استفاده بوده و سفال‌هایی از دوره آشوری و هخامنشی در آن کشف شده است.